รีวิวการเรียนภาษาจีนที่โรงเรียนภาษาจีนก้าวหน้า อาจารย์ไห่หยาง （Jinbu Chinese School）

เนื่องจากเป็นการรีวิวเป็นครั้งแรก ขอแนะนำตัวเล็กน้อย กระผมเป็นคนชอบเรียนมาก แต่ไม่ชอบสอบ และไม่ชอบอ่านหนังสือ พูดง่าย ๆ ครับ เมาท์ในห้องเรียน คือ งานถนัด (อาจารย์ผู้สอนคงกลุ้มใจ) ซึ่งวิชาที่น่าจะทำให้คุยกันในห้องได้อย่างเมามัน คือ วิชาทางภาษา และจากการที่เคยลงเรียนวิชาทางภาษา มันเมาท์ได้จริง ๆ

กลับเข้าเรื่องกันครับ เมื่อปลายปีที่แล้ว อาม่ามาเข้าฝัน แต่เราฟังไม่ออก เพราะอาม่าพูดภาษาไทยไม่ค่อยจะได้ ท่านได้จีนกลางกับแต้จิ๋ว เลยตัดสินใจลงเรียนจีนกลางซะเลย (หาที่เรียนแต้จิ๋วไม่ได้นะสิ) และด้วยที่เราทำแล็ปวิจัยอยู่ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย พอค้นหาก็เจอเลยครับ โรงเรียนภาษาจีนก้าวหน้า อาจารย์ไห่หยาง ตั้งอยู่ที่ห้างจัตุรัสจามจุรี เดินแป๊บเดียวจากคณะ สบาย ๆ (แต่ความสยองกำลังจะตามมาจากตัวเขียนจีนที่จำแทบไม่ไหว) และความที่พอรู้ภาษาจีนมาบ้างจากการเรียนสมัยม.ต้นที่ผ่านมาเกือบ 15 ปี (30 ชั่วโมง) เลยคิดว่าน่าจะได้ลงตัวต่อไปเลย (มองโลกในแง่ดีสุด ๆ) พอไปถึงที่โรงเรียนก็เจออาจารย์ท่านแรกเลยครับ (อาจารย์เติล อาจารย์เป็นคนจีนแท้ ๆ เลย) ตายแล้วเราพูดไม่ถูก ทำไงดี…. แต่โชคอันน้อยนิดที่ไม่ยอมมาตอนทำแล็ปดันเข้าข้าง อาจารย์พูดไทยได้ เก่งมากด้วยครับ อาจารย์มาสัมภาษณ์และหยิบหนังสือมาให้อ่านครับ เยี่ยมมากครับ อ่านไม่ออกแต่อั้วแปลถูก ได้เริ่มเลยครับตัว 1 ซึ่งคือตัวแรกเลยครับ แต่ว่าเริ่มเรียนเป็นสัปดาห์ที่ 2 เพราะไม่อยากรออีกเดือนละครับ ซึ่งที่โรงเรียนจะเรียกว่า N1A

สำหรับ N1A ที่เรียนเป็นวันพุธเย็นหรือเรียกว่าดึกเลยแหละ ซึ่งอาจารย์เติลแจ้งมาตอนสมัครแล้วว่าอาจารย์ที่สอนเราคืออาจารย์หวัง เป็นอาจารย์สาวชาวจีน พูดไทยได้ พอมาถึง เราก็เข้าไปนั่งในห้องเลยครับ ไม่ดูอะไรเลย พอถึงเวลาอาจารย์ผู้ชายเข้ามา ในใจเราก็ยังมองโลกในแง่ดีอีกว่า หวังเป็นนามสกุลจีน เราก็มีนามสกุลจีนว่าหวังเหมือนกัน อาจจะถูกคนนะ พอคุยกับแนะนำตัวเสร็จซึ่งใช้เวลาสักพัก พอเปิดหนังสือเท่านั้นละครับ ตี้อู่เคอะ(บทที่ 5) โชคอันน้อยนิดของช้านนนนนนน ไปหมดแล้ว! หน้าแตก อายมาก ๆ ตรูเข้าห้องเรียนผิด ผิดแบบไม่มีอะไรมากั้น เลยต้องขอตัวออก ลาแล้วครับ กลับบ้านสิครับ (อันนี้ไม่ใช่ละ) ย้ายห้องครับ ซึ่งอาจารย์ก็ส่งท้ายว่าเสียดาย ตั้งใจเรียนนะครับ (คำส่งท้ายของอาจารย์ทำให้เรา เล่น ROV ตอนว่าง แถมดูซีรีย์เกาหลีอีก เป็นลูกศิษย์อกตัญญูจริง ๆ)

มาถึงห้อง N1A จริง ๆ ละ อันดับแรกเลย คือ ทำเป็นว่าเรามาสาย เดินเข้าห้องอย่างเงียบ ๆ แต่มันยิ่งใหญ่ตรงอาจารย์เติลเดินเข้ามา เข้ามาแบบว่าพูดจีนกับอาจารย์หวัง สรุปความว่า เราเข้าผิดห้อง เพื่อน ๆ รู้กันยกห้องเลย 4 คน พอ ๆ กับห้องที่แล้ว สำหรับ 3 สัปดาห์แรกอาจารย์หวังเน้นสอนพินอินครับ ปิดปากแล้วเว้นระยะห่างทางสังคม ตายละการออกเสียง แต่อาจารย์ก็ยังหาวิธีสอนได้อย่างดีมาก เพราะเพื่อน ๆ ออกเสียงถูกหมดเลย ณ เวลาสอนนะ พอเริ่มสัปดาห์ต่อไป เสียงเพี้ยนครับ (โดยเฉพาะ Z, Zh, C, Ch, S, Sh, j, x, q, ie, ia)

สำหรับอาจารย์หวัง อาจารย์ท่านสอนดีมาก สนุกสนาน เน้นพูด พูดจริง ๆ ตามเทศกาลต่าง ๆ คริสมาสต์ ปีใหม่ วันเกิดของเราที่โรงเรียนปิด เพราะ COVID-19 เลยต้องเรียนออนไลน์ (น้ำตาไหลอาจารย์สอนร้องเพลงวันเกิดด้วย ให้เพื่อนร้องเพลงให้เรา ในขณะที่เราอดไปทานวันเกิดเหมือนทุกปี) มีกลุ่มไลน์ด้วยนะ ซึ่งเราก็ส่งเพลงไปด้วย แกล้งเพื่อนให้ฝึกพินอินผิด ๆ ด้วยเพลง 浪子回頭 แกล้งอาจารย์โดนนับเลขและออกเสียงอักษรเป็นแต้จิ๋ว เป็นนายมารร้ายที่ไม่เก่ง แถมฉุดเพื่อนอีก เมาท์กันมันในกลุ่มไลน์ พิมพ์ไทยมา อาจารย์พิมพ์จีนกลับ

ส่วนสัปดาห์สุดท้ายได้เรียนตามปกติในโรงเรียน แต่มีการสอบ!!!!!!! ก่อนสอบเล่น ROV อีก เก่งมากที่ผ่านมาได้ ป๋มสอบผ่าน……. น้ำตานองอาบสองแก้ม แถมอาจารย์เฉลยข้อสอบด้วย ขำตรงที่หาพินอินใต้ตัวอักษรไม่มี (แต่จำได้ว่าข้อสอบ HSK 1 มีนะ) แต่มั่วถูก ซึ่งก็เรียนจบเมื่อกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา แต่…..ห้องเรียนเปิดต่อไม่ได้ กรรม เลยต้องเปลี่ยนวันเป็นวันพฤหัสบดีแทน ซึ่งเริ่มเรียนต่อเลย อยากสลบสักอาทิตย์ แถมต้องลาอาจารย์ก่อน เศร้า…. (ไม่เป็นไรเมาท์ต่อในไลน์กลุ่ม N1A เพราะอาจารย์บอกว่าอย่าหยุดใช้ภาษาจีน แต่หาเพื่อนพูดไม่ได้ ดังนั้นอาจารย์จึงเป็นตัวเลือกที่ดีสุด กรรมตกอยู่ที่อาจารย์) แต่ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป N1B

สำหรับ N1B เราและผองเพื่อนก็ได้ส่งต่อความรู้ทั้งหมดใน N1A คือให้อาจารย์หวังไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น พวกเราก็ได้มาเจอเพื่อนใหม่อีกกลุ่ม ซึ่งความหน้าแตกมันกลับมา มาแล้วอาจารย์ผู้ชายที่เราเข้าผิดห้อง คือ อาจารย์ที่สอนระดับนี้ ท่านคืออาจารย์จาง จำได้เพราะอาจารย์ขยันมาก นับถือ สอนเก่ง เปะมาก เข้ามาถึงโรงเรียนวันแรก อาจารย์รีบมาเลยครับ พูดจีนมาเลยครับ ฟังไม่ออกแต่น่าจะบอกว่าเรียนห้องเรียนไหน มองในแง่ดีอาจารย์ยังจำไม่ได้ เริ่มแรกก็แนะนำตัวเพราะเรามาใหม่ ปรับตัวใหม่ และอาจารย์ก็ต่อด้วยว่า เราเจอกันแล้วที่เข้าห้องเรียนผิดห้อง ช็อค!!!!!!!! รวมแล้วห้องนี้ 5 คนรู้กันหมด สุดท้ายเราก็ต้องเรียนออนไลน์ผ่านวิทยาเขต Zoom เพราะการระบาดของ COVID-19 แต่เราก็ทำความวุ่นวายให้มากพอสมควร เป็นลูกศิษย์ที่น่าปวดหัวอีกครั้ง (อีกหน่อยคงไม่มีใครมายอมสอนให้ละ) ส่วนกลุ่มไลน์ห้องนี้ก็เมาท์ภาษาไทยกระจายเหมือนเดิม สุดท้ายก็สอบออนไลน์ผ่านเลื่อนชั้นมาได้อย่างเส้นยาแดงผ่าแปดเลย

ส่วนอาจารย์ไห่หยาง ท่านใจดีมาก ถึงแม้ท่านไม่ได้สอนโดยตรง แต่พอเห็นเราแอบทำการบ้านก่อนเข้าเรียน ก็คอยดู แถมสอนใส่พินอินบนตัวอักษรให้ด้วยครับ สำหรับเราเป็นลูกศิษย์ที่ขี้เกียจ (ในการอ่านหนังสือ) ทั้งในมหาวิทยาลัยและโรงเรียนสอนภาษา ส่วนทางโรงเรียนก็มีของมาให้ตามเทศกาลเสมอเลยครับ